صلی الله علیک با ابا عبد الله
یا صاحب الزمان یا شریک القرآن والامام انس والجانصلی الله علیک با ابا عبد الله
یا صاحب الزمان یا شریک القرآن والامام انس والجانمبارزی مهربان در خانواده
مبارزی مهربان در خانواده
در مورد صفا و صمیمیت و عطوفت و مهربانی امام نسبت به خانواده و همسر و دختران خودشان شاید بتوانم ادّعا کنم که کسی را در آن حد ندیده‌ام. امام هیچ‌گاه وقتی خانم در منزل بود، تنها غذا نمی‌خوردند. یعنی اگر سفره را پهن می‌کردند و غذا در سفره آماده بود و خانم از اتاق بیرون رفته بودند، امام دست به غذا نمی‌زدند تا خانم تشریف بیاورند و بنشینند و با یکدیگر غذا بخوردند.
با شکل‌گیری پیوند ازدواج، دو فرد مجرّد در کنار همدیگر قرار می‌گیرند تا برای آرامش و آسایش یکدیگر تلاش کنند و در همه امور با هم باشند ، با هم تصمیم بگیرند ، مدیریت ، صحبت و درد دل کنند ، در تربیت فرزند شریک شوند ، مخارج زندگی را تامین نمایند و از همه مهم‌تر ، در کنار هم باشند. ولی اگر ازدواج شکل بگیرد و زن در پی امورات خویش باشد و مرد هم از صبح تا شب در پی کار خود باشد و زن و مرد نتوانند از وجود همدیگر استفاده کنند، دیگر فلسفه‌ی وجودی ازدواج از بین می‌رود، یا اگر زن همیشه از صبح تا شب تنها در خانه منتظر شوهرش باشد، ولی شوهر به او هیچ توجّهی نداشته و او نیز برای خودش تنها باشد، این زندگی آسیب‌پذیر است و هنوز به آن سطوح اصلی خود نرسیده است. اصولاً خوش اخلاقی، اظهار محبّت و دوستی، پرهیز از تحقیر و توهین، تلاش در راه تامین مخارج زندگی، نظافت، آراستگی، حفظ عفّت و پاکدامنی و از همه مهم‌تر، اختصاص وقت و در کنار همسر بودن از وظایف مرد نسبت به زن می‌باشد.
شوهر خوب و لایق، با زبان و رفتارش زیباترین کلام‌ها را نثار همسرش می‌کند؛ همان‌گونه که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله وسلم می‌فرمایند:
شایسته‌ترین مرد از نظر ایمان، خوش اخلاق‌ترین آنان و مهربان‌ترین آنها با خانواده‌اش است و من مهربان‌ترین شما با خانواده‌ام هستم.
پس، از رفتارهای بزرگان دین به این نتیجه می‌رسیم که مرد باید در کنار همسرش باشد و تا می‌تواند نگذارد او تنها باشد. این رفتار تاثیر بسیار مهمی در تربیت کودک دارد ، وقتی کودک به محبّت پدر و مادر پی می‌برد، دچار کمبود عاطفی نمی‌شود و از همه مهم‌تر، نقش پدر و مادر را در کنار همدیگر احساس می‌کند.
یک بار از امام پرسیدم: شما چرا این قدر به خانم علاقه دارید؟ گفتند: « برای اینکه خیلی وفادار بوده، خیلی فداکار بوده، زجری که خانم کشیده هیچ کس نکشیده.» همیشه به خانم می‌گفتند: «از من راضی باش، من خیلی در حقّت بدی کرده‌ام.»
انتظار مرد از خانمش باید مثل انتظار مردم از شاخه گل باشد. گل لطیف و ظریف و خوشبوست؛ پس زن نباید کارهای مشکل را انجام دهد. کسی شاخه‌ی گل را با دست خود افسرده و پژمرده نمی‌کند. اگر زن فداکاری می‌کند، باید رضایت او را به‌طور کامل جلب کرد. حضرت علی علیه‌السلام می‌فرمایند:
در هر حال با همسرت مدارا کن و با او با نیکی معاشرت نما تا زندگی‌ات باصفا شود.
اگر در زندگی می‌بینید یک خانم با همه وجودش زحمت می‌کشد و صبور است، بردباری می‌کند، فکر نکنید وظیفه اوست او زحمت می‌کشد و به شما علاقه دارد. در حقیقت او فداکاری می‌کند. اگر می‌خواهید این رفتار در او تقویت شود، حتماً به زحماتش پاسخ دهید و برای خودش و کارهایی که می‌کند ارزش قایل شوید.
منبع : کتاب خانواده و امام خمینی - نویسنده : میرزابیگی
